Pokarm alternatywny
Pyłek
Pszczoły potrzebują naturalnych i różnorodnych pyłków, ponieważ nie każdy ich rodzaj zawiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Nieurozmaicony pożytek pyłkowy ma negatywny wpływ na układ odpornościowy i witalność rodzin. Jednoczesne występowanie niedoboru pyłków przy równoczesnym porażeniu warrozą oznacza prędzej czy później śmierć dotkniętych kolonii. Zapewnienie pszczołom urozmaiconego pokarmu pyłkowego w okresie wiosennym odgrywa ogromne znaczenie w związku z rozwojem po zimowej przerwie, a w okresie późnego lata przyczynia się do tworzenia ciała białkowo-tłuszczowego pszczół zimowych, a tym samym do przedłużenia ich żywotności.
Zapotrzebowanie rodziny pszczelej na pyłek wynosi od 30 do 50 kg rocznie. Skutki niedoboru pyłków ilustruje nieustanne zmniejszanie się kolonii w okresie pożytku leśnego. Urozmaicony pożytek pyłkowy późnym latem jest niezbędny dla rozwoju dobrze zaopatrzonych, zdrowych rodzin zimowych. Substytuty pyłku (np. pyłek sojowy, odtłuszczone mleko w proszku) nigdy nie będą alternatywą dla naturalnego, świeżego pyłku kwiatowego. Fizjologia pszczół nie jest bowiem dostosowana do struktury zamiennika pyłków. Białko pozostaje w jelitach pszczół, tworząc idealne środowisko do rozwoju nosemozy oraz chorób jelitowych takich jak czerwonka.
Woda
Poza zaspokojeniem własnych potrzeb woda jest niezbędna dla pszczół do przygotowania mleczka pszczelego, karmienia czerwia, do rozpuszczenia dawki ciasta i do obniżenia temperatury w ulu w letnie dni. Pszczoły nie magazynują wody. Z tego względu należy zapewnić im dostęp do czystej wody w bliskiej odległości, szczególnie wiosną, gdy wylatują często na mniej niż godzinę w ciągu dnia. Zbiornik wodny powinien
również znajdować się w wystarczającej odległości od wylotka. Preferowana jest woda o lekko kwaśnym odczynie i wartości pH między 5 a 6. Pszczoły chętnie korzystają z wody umieszczonej w nasłonecznionym miejscu, w pojemniku z dodatkiem torfu lub mielonej kory.
Miód
Jako naturalny zapas pokarmowy miód pod względem fizjologicznym nie ma sobie równych. W okresie od kwietnia do czerwca dzienne zapotrzebowanie rodziny wynosi od 300 do 500 g pożywienia. Miód nie nadaje się jednak najczęściej jako pokarm zimowy
Miody leśne i wrzosowe są ciężkostrawne dla pszczół, co może prowadzić do zaburzeń czynności jelit, takich jak czerwonka. Należy zrezygnować z dokarmiania obcym miodem, ponieważ nigdy nie można mieć pewności, czy nie pochodzi on z rabunków. Miód, który został wyjęty z ula, nie powinien tam już nigdy trafić ze względu na profilaktykę chorób. Dotyczy to przede wszystkim plastrów z pokarmem z wymarłych rodzin, które należy usunąć!
Zamiennik miodu
Syrop cukrowy był przez lata klasyczną formą karmienia pszczół. Z jednej strony łatwo go przygotować, z drugiej jednak możliwość przechowywania jest bardzo ograniczona ze względu na ryzyko zepsucia przez mikroorganizmy (np. grzyby). Jeżeli na powierzchni pojawią się śluzowate smugi, syrop cukrowy nie nadaje się do dalszego karmienia.
W porównaniu do syropu cukrowego gęsty syrop ambrosia® jest przerabiany przez pszczoły przy znacznie mniejszym wysiłku, ponieważ wymaga znacznie mniejszego zaangażowania gruczołów. Alternatywę stanowi również ciasto z cukru pudru i miodu przygotowywane przez pszczelarzy, jednak pochłania ono dużo pracy i jest drogie.
Ambrosia
W ramach współpracy pszczelarzy i naukowców firma Nordzucker opracowała w latach 70. specjalne, oparte na optymalnym dla pszczół spektrum cukrów i bazujące na czystym cukrze buraczanym, gotowe do użycia syropy i ciasta. Od tamtej pory dostępne są one w całej Europie pod nazwą ambrosia®. Zastosowanie w certyfikowanych procesach produkcyjnych cukru rafinowanego gwarantuje wysoką jakość produktów. Ich skład nie zawiera szkodliwych substancji.
Na zdjęciu certyfikat marki ambrosia®.
Chętnie odpowiemy na wszelkie pytania i wskażemy najbliższego dystrybutora naszych produktów